Wobec biologii wszystkie jesteśmy równe

Wobec biologii wszystkie jesteśmy równe.

Być może sprzeciwiasz się dopuszczalności przerywania ciąży w przypadku, gdy urodzone dziecko obarczone byłoby ciężką i nieodwracalną wadą rozwojową. Pewnie myślisz od razu, że chodzi głównie o zespół Downa i że to nie musi być ciężkie upośledzenie. Masz trochę racji, bo jak każdy z nas, osoba z zespołem Downa może mieć szczęśliwe i godne życie. Zobacz:mimo że ustawa dopuszcza taką możliwość, wielu rodzicównie korzysta z tego prawa i ich dzieci żyją otoczone troską i miłością. Ale na pewno widzisz też, że rodziny osób z niepełnosprawnością zostają właściwie zupełnie same, co jest szczególnie trudne w przypadku ciężkiej niepełnosprawności. Zasiłek dla dzieci niepełnosprawnych jest tak mały, że kilka lat temu ich rodzice okupowali kancelarię premiera, żeby doprowadzić do zmian w prawie – jak wielka musiała być ich frustracja i desperacja. Poza rodziną, istnieje bardzo niewiele ośrodków pomocy i opieki dla dzieci i dorosłych z niepełnosprawnością. A przecież to nie jest tak, że dzieci niepełnosprawne rodzą się tylko bogatym, którzy mają dużo wolnego czasu. To może być moje dziecko, to może być Twoje. Czy to jest etyczne, żeby nie pozostawiać rodzicom żadnej możliwości wyboru w sytuacji, w której zostają z ciężko niepełnosprawnym dzieckiem zupełnie sami do końca swojego życia, dzieckiem, które wymaga wielokrotnie więcej uwagi, wsparcia medycznego i zasobów finansowych? Czy to jest uczciwe, że kiedy to nic nie kosztuje, chcieć kontrolować, zmuszać i zakazywać, zasłaniając się wartością życia, a równocześnie nie zamierzać dbać w żaden sposób o to życie, kiedy już się pojawi?

Ale zespół Downa to wcale nie najgorsze, co się może przytrafić. Pomyśl, jak złożony jest Twój organizm. A proces powstawania nowej istoty jest biologicznie tysiąc razy bardziej skomplikowany i z tego powodu wiele rzeczy może pójść nie tak. A więc Twoje dziecko może urodzić się bez pewnych części ciała: może nie mieć palców, ale może nie mieć też wszystkich kończyn. Może być pokryte skórą, która jest nieelastyczna i wciąż pęka, pokrywając ciało głębokimi, krwawymi ranami. Twoje dziecko może nie mieć niektórych organów wewnętrznych. Może nie mieć mózgu. To są wady nieoperowalne, nie do wyleczenia, nigdy. Twoje dziecko będzie istotą, która nigdy nie zyska świadomości, ale mimo to będzie wyć z ogromnego bólu do końca swojego krótkiego życia. A więc masz do wyboru: powołać na świat istotę, która nigdy nie dorośnie, i i tak wkrótce umrze w ogromnym cierpieniu. Albo możesz też zdobyć się na akt łaski i pozwolić swojemu dziecku nie cierpieć.

A teraz pomyśl o sobie. Być może myślisz, że biologia wie, co robi. Ale w rzeczywistości Matka Natura bardzo źle wymyśliła sobie nasze ciąże i porody. Kiedy nie było opieki medycznej, kobiety marły na potęgę właśnie z tego powodu! Poczynając od Twojej komórki rozrodczej, która połączy się z plemnikiem, zagnieździ i zacznie rosnąć – ale aż w 1 przypadku na 1000 może okazać się, że akurat ta komórka była pozbawiona materiału genetycznego, a więc nigdy nie rozwinie się w człowieka, a może przekształcić się nawet w nowotwór. To nie wszystko. Jeśli zapłodnienie się uda, zarodek może zagnieździć się poza macicą – a kiedy embrion będzie rósł, rozerwie jajowód, wywołując krwotok i jeśli będziesz miała pecha, to w ciągu kilku godzin umrzesz, bo na ingerencję lekarską może być za mało czasu. Możesz w trakcie ciąży zachorować na nowotwór, który nieleczony zabije Cię jeszcze zanim zdążysz urodzić. Albo płód w Twojej macicy może zacząć umierać, ale nie umrze do końca, będzie jednak wytwarzał toksyny, przez które możesz dostać sepsy. Twoja ciąża – chciana czy niechciana – może stać się stanem, przez który zwyczajnie umrzesz, nie dając przy tym życia swojemu dziecku. Dlatego tak ważne jest, żeby lekarz – i Ty sama – nie musiał czekać z leczeniem do momentu, w którym Twoje życie będzie bezpośrednio zagrożone, a Ty sama żebyś mogła uratować swoje życie i zdrowie w przypadku, kiedy z Twojej ciąży z powodów biologicznych nigdy nie będzie dziecka.

Teraz pomyśl o swojej decyzji w tym wszystkim: na przykład, że nie chcesz mieć dziecka akurat teraz, albo już masz tyle dzieci, ile chcesz, albo w ogóle nie chcesz mieć dzieci. W Polsce nie wolno Ci jednak podjąć decyzji, że już nie chcesz być płodna, ponieważ podwiązanie jajowodów na życzenie jest prawnie niedozwolone. Musisz cały czas stosować antykoncepcję – ale przecież każda antykoncepcja jest zawodna! Zdarzy się, że zostaniesz z życiem, którego nie chciałaś. Dobrze, możesz w ostateczności wybrać wstrzemięźliwość, mimo że seks jest taką samą potrzebą fizjologiczną jak jedzenie. Ale teraz wyobraź sobie, że ktoś podejmuje za Ciebie decyzję o współżyciu i wbrew Twojej woli używa Twojego ciała jak worka na swoją spermę. Dla niego nie byłaś nigdy człowiekiem, tylko przedmiotem. Teraz nie dość, że to Ty zostałaś zgwałcona, to jeszcze będziesz ponosić wszystkie tego konsekwencje – a więc nie dość, że ktoś siłą zmusił Cię do seksu (a otoczenie daje Ci zerowe wsparcie, uważając, że chciałaś być ofiarą!), to jeszcze siłą Twoje państwo zmusza Cię do czegoś, co jest dożywotnim zobowiązaniem, nieodwracalną zmianą życia i ryzykiem zdrowotnym, które może na zawsze zniszczyć Twoje ciało. Nie chciałaś żadnej z tych rzeczy, a teraz nie masz nic do powiedzenia. Za to osoba, która podjęła wybór za Ciebie, nie poniesie żadnej jego konsekwencji. Czy to jest uczciwe, że Twoje decyzje mają nic nie znaczyć i byle śmieć poprzez gwałt ma mieć władzę nad najważniejszym wyborem w Twoim życiu?

A teraz przypomnij sobie, kiedy dostałaś pierwszą miesiączkę. Jak wyglądało wtedy Twoje życie: czym się interesowałaś, co było ważne, o czym rozmawiałaś z koleżankami; naklejki, tornistry, fryzury, ubrania, filmy, problemy. Jak wyglądało Twoje ciało, i jak bardzo niedorosłe jeszcze było. Teraz wyobraź sobie, że po Twojej pierwszej miesiączce przydarza Ci się coś strasznego i zachodzisz w ciążę.

STOP DLA ZAKAZU ABORCJI. TAK DLA WYBORU KOBIET.